Zoals algemeen bekend lopen in Halle talloze voetgangers door de Basiliekstraat. Met beide voeten op de grond verfoeien velen onder hen die vermaledijde tweewielers die royaal en soms roekeloos door hun voetgangersdomein zoeven.
Schrijf er iets over en beide kampen staan of hangen als kemphanen tegenover mekaar. Zo lijkt het ten minste. Want veel van die voetgangers fietsen ook wel eens en sommige fietsers stappen wel eens van hun vehikel af om de weg spoorslags verder te zetten. En dat kan niet zonder de grond te raken.
In ieder geval heeft het schepencollege er nu de gemeenteraad van overtuigd dat de inspanningen om de misnoegde partijen ieder hun rechten te geven, beter gezegd: te laten behouden, zullen worden opgedreven. Zacht als het kan, hard als het moet. Veelkleurige boodschappen op spandoeken en vuilnisbakken verkondigen vanaf nu dit goede nieuws.
 |
| ©RNZ |
Zo was het, en zo blijft het: tussen tien uur 's morgens en achttien uur 's avonds is er een algemeen en onverbiddelijk fietsverbod. Na achttien uur en voor tien uur mag er gefietst worden, met inachtneming uiteraard van de verkeersregels.
En vooral : onmiddellijke boete van 58 euro voor wie niet horen wil en dus zal voelen. Plus: verscherpt toezicht! Een verwittigd man is er twee waard en een verwittigde vrouw nog veel meer.
Nu nog een stads-belleman of een crisismanager die elke ochtend en avond op Last Post- achtige wijze de correcte tijd door de luidsprekers laat schallen. De Vrede van Halle staat aldus al bijna in de annalen ingeschreven. Opslaan en boekstaven in de archieven van Den Ast, dat vredesverdrag.
