Meer dan 250 gebouwen en constructies in de
provincie Vlaams-Brabant worden niet meer erkend als bouwkundig erfgoed.
Sommige zijn tegen de vlakte gegaan terwijl andere hun erfgoedwaarde hebben
verloren. In Lot verliest het Roobaerthof zijn erfgoedwaarde, tenzij iemand via
een bezwaarschrift de overheid kan overtuigen van het tegendeel (wat erg
moeilijk zal zijn). De procedure loopt tot 1 juni 2020.
Foto genomen door Vandevorst, Kris op 28-02-2007 id.: 33319 ©
Agentschap Onroerend Erfgoed Vlaams-Brabant
Het agentschap Onroerend Erfgoed werkt aan de
opmaak van de inventaris van het bouwkundig erfgoed in de provincie
Vlaams-Brabant. Ruim 7.000 gebouwen en constructies verspreid over alle steden
en gemeenten in de provincie staan op de lijst van het openbaar onderzoek om
erkend te worden als bouwkundig erfgoed. Alleen het bouwkundig erfgoed dat
voldoende goed bewaard is gebleven, krijgt een plek in de inventaris. Hierdoor
zijn er 267 panden en relicten uit de inventaris weggevallen omdat ze geen
erfgoedwaarde meer hebben, niet langer voldoende goed bewaard zijn door sloop
of zware verbouwingen of omdat ze niet langer beantwoorden aan de beschrijving
van het bouwkundig erfgoed.
Belangrijke getuigen van het verleden
Ook de Zennevallei is op die manier wat bouwkundig
erfgoed kwijtgeraakt. Zo is in Dworp een van de twee schuren op de hoek van de
Haakstraat en de Vroenenbosstraat van de lijst gehaald. Een van twee, beide
opgetrokken aan het einde van de negentiende eeuw, onderging een (geslaagde)
renovatie. In Lot verliest de hoeve Roobaert, waar de familie Van Malde –
Roobaert pony’s kweekt, haar erfgoedwaarde.
Beschrijving
Middelgrote hoeve met geplaveide binnenplaats, in kern
opklimmend tot de 17de eeuw - eerste helft 18de eeuw, doch verbouwd. Boerenhuis
van vier brede traveeën en één verdieping, met zadeldak (recente pannen);
witgekalkte baksteenbouw met gepikte plint; de sterke afschuining van
laatstgenoemde en de sporen in de achtergevel van dichtgemetselde houten
klooster- en kruiskozijnen met sterk gewelfde ontlastingsboog en een resterende
omlijsting van arkose met negblokken, getuigen voor de oude kern. Zijpuntgevels
met vlechtingen, top- en schouderstukken.
De haakse aanhorigheid met achteraan afgesnuit
zadeldak (pannen), bewaart lemen wanden op een breukstenen voeling en resten
van het stijl- en regelwerk.
De langsschuur (nok evenwijdig aan straat) en de stal
zijn recenter; bouwjaar 1935 aangegeven in de geveltop.
Auteurs : De Maegd, Christiane, Van Aerschot, Suzanne
Datum : 1975
De Denystraat (vaak ten onrechte geciteerd als de
Denijs- of Denys –straat) is genoemd naar Albert Joseph De Ny (°1885
Voillecomte, Frankrijk + 1915 in Mesnil les Hurlus, Frankrijk). Zijn gezin
verhuisde in 1906 naar de Stationsstraat 211 in het toenmalige gehucht Lot.
Albert werkte in de wolfabriek Scheppers.
Historische verbindingsweg op de linkeroever van de
Zenne, vertrekkend aan de Zennebrug te Lot. De weg vormde een onderdeel van de
weg Halle-Brussel op de linker Zenneoever.
Deze gegevens vonden wij terug op de website van het
Agentschap Onroerend Erfgoed van
Vlaanderen ©
